Irkçılık ve Empati Üzerine Çekilmiş Efsane Film ''Özgürlük Yazarları''

-

Özgürlük Yazarları
    Richard LaGravenese’nin 2007’de yönetmenliğini üstlendiği ‘Özgürlük Yazarları’ filmi, Erin Gruwell adındaki bir öğretmenin ‘Freedom Writers Diary’ isimli biyografik kitabından uyarlanmıştır. 

Tür: Gençlik, Drama 
Süre: 2 Saat 3 dakika 
Ülke: Amerika
    Oyuncular: Hilary Swank (Erin Gruwell) , Scott Glenn (Steve) , Imelda Staunton (Margaret) , Patrick Dempsey (Scott) 

Teknik Ekip: Yönetmen-Senarist (Richard LaGravenese) , Yapımcı (Danny DeVito - Michael Shamberg - Stacey Sher)
    Konusu: Genç ve idealist bir kadın öğretmen olan Erin, yeni geldiği okulda farklı ırklara ve farklı sorunlara sahip öğrencilerine, kendi yöntemleriyle onları girdikleri bataklıktan çıkartmaya çalışır. Zaman içerisinde de onlarla iletişim kurmayı başaran Erin, öğrencilerin kendi hikayelerini bir deftere yazmaları ve bunu da birbirleri ile paylaşmaları konusunda cesaretlendirir. İşte bu notlar, empatik bir şekilde hayata tutunmalarını sağlayan bir araca dönüşür.
    Yazardan: Irkçılık ve empati üzerine çekilmiş en başarılı yapıtlardan biri ile karşınızdayım. Öğretmen ve öğrenci ilikilerini anlatan filimleri her zaman çok sevmişimdir. Çünkü bizlere vereceği çok dersler vardır.
   Benim filmde en sevdiğim sahne; farklı ırklardan ve farklı sorunlar yaşayan öğrencilerin, empati yapmalarını sağlayan çizgi oyunu oldu. Bu oyunla öğrenciler yaşadıkları bir çok sorunun yalnızca kendileri tarafından yaşanmadığını, herkesin kendince bir takım sorunlara sahip olduğunu anlamış oldular.
Maalesef ırkçılık diye bir kavram var ve en büyük problemlemlerimizden biri olmaya da devam ediyor. Bir dünya barışı yaşanması dileğiyle diyerek bu filme 10/10 veriyorum.

 Sağlıcakla kalın…
“Irkçılık ideolojik bir düşünce değil, aksine psikolojik bir hastalıktır.” Malcolm X

Titanik Filmi
Yerdeki Yıldızlar Filmi
Ayla Filmi

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Fatime Zerya Önler ile Röportaj

-
Resim
     1-Bize kendinizden biraz bahsedebilir misiniz?       Ben Fatime Zerya ÖNLER. Resmiyette Zerya yok tabi. Sevdiğim bir isim ve ‘Gönül-Yürek’ manasına geliyor. Doğma büyüme Siverekliyim. Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilgiler Öğretmeni mezunuyum. (2021) İlk eserim ERİHNÂ ve bir gençlik romanı.      2- İlk eserinizin Erihnâ olduğunu söylediniz. Oradan devam edelim. Yazmak istediğiniz ilk eser miydi?      Ben, Erihnâ için; düşünce olarak değil, eylem olarak ilk göz ağrım diyorum. Aslında ilk yazmak istediğim eser, yaklaşık on beş sene boyunca üzerinde düşündüğüm bir hikâye. Ancak eğer bir eser üzerinde çok düşünmüş ve onunla büyümüşseniz onu kolay kolay kaleme alamıyorsunuz. Çünkü her olayı sizin bir parçanız oluyor ancak kitabın oluşabilmesi için de onlarca olayı silip atmanız gerekiyor. Bende kendimden olan bu parçalara kolay kolay dokunamıyorum. Aynı zamanda o eseri yazmak beni korkutuyor açıkçası. Çünkü üstünde hala düşünmeye devam ediyorum. Özelikle sıkıldığım zaman
Devamı»

FİLM TAVSİYELERİ

-
Resim
İzlemesini tavsiye ettiğim filmler. (Sıralama karışık verilmiştir.) —Esaretin Bedeli —Zindan Adası —Inception —Yeşil Yol  —Kehanet —Prestij —Piyanist —Akıl Oyunları —Hayat Güzeldir —3 Idiots —The Platform —Schindler'in Listesi —Benjamin Button'ın Tuhaf Hikayesi —Babam ve Oğlum —Milyoner —Umudunu Kaybetme —Kanlı Elmas —Yıldızlararası —Truman Show —Kelebek Etkisi —Nefes: Vatan Sağolsun —Kabadayı —Yaşam Şifresi —Pi'nin Yaşamı —Av Mevsimi —120 —Açlık Oyunları Serisi —Labirent Serisi —Harry Potter Serisi —Uyumsuz Serisi —Yüzüklerin Efendisi Serisi —Guguk Kuşu —Parasite —Ayla —Kuzuların Sessizliği —Ruhların Kaçışı  —Sevginin Gücü —Köstebek —Malefiz —Can Dostum —Ateşböceklerinin Mezarı  —Prenses Mononoke —Kefernahum —Bülbülü Öldürmek —Dangal —Yürüyen şato —Komşum Totoro —Cennetin çocukları —12 Yıllık Esaret —Fareler ve insanlar —Ön Cephe  —Detachment / Kopma (2011) —Ölü Ozanlar Derneği —Koro —Özgürlük Yazarları —Karatahtanın Ötesi  —İmparatorlar Kulübü  —Sakıncalı Düşü
Devamı»

Kitaplarıma Ulaşmak İçin

-
Resim
Erihnâ Kitap Açıklaması: Şimdi bu neyin ağlayıp sızlanışıydı böyle? Ya bu yorgun kollar arasındaki beyaz meftun, o da kimin nesiydi? Yağmur tüm şiddetiyle üzerlerine yağıyordu. Kefenden sular sızıyordu. Mezarda sular birikmişti. Acaba göl mü sanmıştı kendini? Neydi göğün bu feryadı? Evladını yitiren ana mıydı, sevdasını askere yollayan sıla mıydı? Tıpkı annesine ağladığı gibi ağlıyordu gökyüzü. Eller, toprak taşıyordu mezara. Her dosttan bir avuç toprak… Sevenlerin elleriyle kapanıyordu o çukur. İki mezar taşı… Biri baş diğeri ayakucuna… Çiçekler bırakılıyordu başucuna. Dualar dökülüyordu üstüne. Fırtına birazdan susup kalacaktı öylece. Sonra gök susuyor. Rüzgârın titrettiği yapraklar ve sekip duran tüm kuşlar bir bir susuyor. Sadece babasının ayak sesleri duyuluyor. Elinde sımsıkı tuttuğu bir fotoğraf, öpüyor ve usulca mezarın başucuna, çiçeklerin arasına bırakıyor. Uzun, sarı saçları olan güzel bir kız var fotoğrafta. Gözleri koyu mavi olan bir kız… Yaklaşıyor ve toprağa
Devamı»